«تقلید» در لغت به معنی قلاده برگردن حیوان نهادن و کشیدن او به هرجا که بخواهید، است!!!

 

 

امروزه برای واژۀ «تقلید» یک معنای اصطلاحی ساخته‌اند که همان رجوع غیرمتخصص به متخصص است.

به تعبیر دیگر تبعیت از دیگری بر اساس علم و آگاهی.

اما کاربرد کلمۀ «تقلید» در چنین معنایی مصداق «وَضعُ اللفظِ فیغیر ما وُضِعَ لَه» است؛ زیرا «تقلید» در لغت به معنی قلاده برگردن حیوان نهادن و کشیدن او به هرجا که بخواهید، است!!!

جا داشت که فقیهان به جای کاربرد چنین واژۀ نامناسبی در فقه (که مورد سُخره و مضحکه است!) تعبیر «تبعیت از عالم» یا «رجوع غیرمتخصص به متخصص» یا به جای عنوان «باب التقلید»، «باب التعلّم» و امثال آن به کار می‌بردند تا مکلفین مشمول معنای مذموم آن نشوند و دستاویزی هم برای دیگران نشود که: «خلق را تقلیدشان بر باد داد/ ای دوصد لعنت بر این تقلید باد»!

استاد محمدعلی کوشا