زبان فارسی درقالب نثر، نظم و گویش، زبانی با ظرفیت‌های فراوان بلکه از جهت قالب شعری فوق‌العاده و بی‌نظیر است.
زبان فارسی درقالب نثر، نظم و گویش، زبانی با ظرفیت‌های فراوان بلکه از جهت قالب شعری فوق‌العاده و بی‌نظیر است و اکنون باید در اندیشۀ گسترش کمی و کیفی آن بود.
تطور و سیر تکاملی زبان فارسی در گرو بها دادن به نثرنگاران و شاعران و گویندگان این زبان شیرین و دلنشین است. مترجمان نیز نقش بزرگی در احیای این زبان ایفا کرده و می‌کنند.
توجه به نثر و نظم کهن و حفظ میراث بزرگ پارسی‌نگاران در سده‌های گوناگون بی‌گمان رونق‌افزای این زبان فخیم و فاخر است.
شخصیت‌های بزرگی چون ملک‌الشعراء محمدتقی بهار، دکتر حسین خطیبی، دکتر ذبیح‌الله صفا، یحیی آرین‌پور، دکتر خانلری و دکتر غلامحسین یوسفی در قرن اخیر بر شکوه و جاودانگی این زبان افزوده‌اند.
سپاس خدای را که اکنون نیز شاهد فرهیختگانی ارجمند و دانشمند هستیم که هر کدام به درستی در پاسداشت این زبان، بسی پرتلاش‌اند.
استاد محمدعلی کوشا
