آیات جوادی آملی و مکارم شیرازی در آثارشان، هدف امام حسین(ع) را از قیام عاشورا، تشکیل حکومت اسلامی عنوان کرده‌اند...
به گزارش وبگاه اطلاع‌رسانی استاد کوشا، یکی از بهانه‌های حمله علیه آیت‌الله نعمت‌الله صالحی نجف‌آبادی، نظر ایشان دربارۀ فلسفۀ قیام عاشورا بوده است که در کتاب «شهید جاوید» بیان شده است.
آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی در این کتاب با ادله‌ای که مطرح می‌کند به این نتیجه می‌رسد که هدف اصلی امام حسین(ع) از قیام، برقراری حکومت اسلامی بوده است. متأسفانه همین نتیجه‌گیری مدلل توسط این شخصیت برجستۀ حوزوی به هیچ عنوان تحمل نمی‌شود.
اما جالب است که امروز دو شخصیت رسمی حوزه‌های علمیه آن‌هم در جایگاه مرجع تقلید، علناً در کتاب‌های‌شان هدف امام حسین(ع) را از قیام عاشورا، برقراری حکومت اسلامی عنوان می‌کنند!
در ادامه، نظر این دو مرجع تقلید دربارۀ هدف امام حسین(ع) از قیام عاشورا می‌آید و قضاوت به شما خوانندۀ گرامی واگذار می‌شود.
نظر آیت‌الله عبدالله جوادی آملی دربارۀ فلسفۀ قیام عاشورا
میتوان گفت که سیرۀ حسین بن علی و هدف اصلی ایشان، تشکیل نظام اسلامی بوده است؛ که عناصر محوری آن معرفت صائب و محبّت صحیح و رفتار مهربانانه و مطابق دستورهای وحی است. (شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، جوادی آملی، ص 20)
از نامهها و خطابه‌های سالار شهیدان به دست می‌آید که تنها هدف آن حضرت، احیای دین بود و تنها راه احیای دین نیز تأسیس نظام اسلامی در جامعه است و یگانه راه تأسیس نظام اسلامی نیز نثار و ایثار جان و مال است و تنها گروهی که آن هدف و این راه و این کولواره و مهمّات جهادی را می‌پذیرند، مردان الهیاند که خداوند از آنان چنین یاد فرمود: «من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدّلوا تبدیلاً» از اینجا میتوان اعلام داشت که عناصر محوری چهارگانۀ هدف، راه، وسیله و پویندۀ راه و مسلّح به وسیله و جویندۀ هدف، در نهضت سالار شهیدان مشخص و معلوم بوده است. (شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، ص 74)
خداوند همۀ موجودات را به کمال مناسب آنها راهنمایی می‌کند و انسان که سرآمد بسیاری از موجودات است، از این قانون الهی مستثنا نیست و کمال انسان در بهرهمندی از نظام اسلامی است. اگر ما نتوانستیم صبّار و شکور باشیم و حکومت دینی تشکیل دهیم، خداوند صبّار و شکورپرور است و دیگران به این توفیق میرسند.
سالار شهیدان در جریان نهضت و قیام‌اش این آیه را میخواندند: «لو کنتم فی بیوتکم لبرز الّذین کتب علیهم القتل إلی مضاجعهم و لیبتلی الله ما فی صدورکم؛ اگر شما در خانههایتان باشید و انسان بیطرف بمانید، باز هم خداوند نظام اسلامی را مستقر می‌کند. اگر شما به اسلام کمک نکردید، دیگران به همین منظور به میدان جهاد میآیند. آنها که سرنوشت‌شان شهادت است به خوابگاه‌شان میآیند و سرانجام، رادمردانی هستند که اهل مبارزهاند و بارزند. شما قاعدید، ولی آنان در آگاهی مبرّز و در نبرد مبارزند و چون جامع شرایط آگاهی و قیام هستند، حتماً پیروزند. (شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی، ص 22)
نظر آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی دربارۀ فلسفۀ قیام عاشورا
امام حسین(ع) برای اینکه صرفاً به شهادت برسد به کربلا نیامد، بلکه در پی اهدافی از جمله تشکیل حکومت اسلامی عزم کربلا کرد؛ هر چند می‌دانست در پایان شهید می‌شود. در جمله‌ای از آن حضرت می‌خوانیم:
«اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ إِنَّهُ لَمْ یَکُنْ مَا کَانَ مِنَّا تَنافُساً فِی سُلْطانٍ، وَلا الِتماساً مِنْ فُضُولِ الْحُطامِ، وَلکِنْ لِنُرِیَ الْمَعالِمَ مِنْ دِینِکَ، وَنُظْهِرَ الْإِصْلاحَ فِی بِلادِکَ، وَیَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبادِکَ، وَیُعْمَلُ بِفَرَائِضِکَ وَسُنَّتِکَ وَأَحْکامِکَ؛
بار خدایا! تو خوب می‌دانی که انقلاب و نهضت من به خاطر حکومت و سلطنت بر مردم و دستیابی به زرق و برق دنیا نبود، بلکه هدف من از حکومت ارائۀ معالم و نشانه‌های دین‌ات به مردم، و اصلاح بلاد و شهرها و ایجاد امنیّت برای بندگان‌ات و عمل به فرائض و سنّت‌ها و احکام توست.» (بحارالانوار، ج 100، ص 80)
می‌دانیم امام حسین(ع) قبل از حرکت به سوی کوفه، نمایندۀ مخصوص خود مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد و او از مردم برای امام(ع) بیعت گرفت. آیا این بیعت جز برای تشکیل حکومت بود؟!
اگر معتقدیم که هر روز عاشورا و هر سرزمین کربلاست، باید این شعار امام حسین(ع) و سایر شعارها و اهداف آن حضرت را در تمام سرزمین‌ها در طول تاریخ تحقّق ببخشیم.
عدّه‌ای از مردم بی‌وفا و ضعیف الایمان کوفه دست از یاری امام(ع) برداشته و مانع عملی شدن این هدف مقدّس امام حسین(ع) شدند. امّا امروز که مسلمانانی با وفا و قوی الایمان وجود دارند و حاضرند تمام هستی خود را در راه امام حسین(ع) تقدیم کنند، چرا سخن از اهداف امام(ع) و تشکیل حکومت اسلامی در سرتاسر کرۀ زمین و یا آماده ساختن جهان برای حکومت حضرت مهدی(ع) گفته نمی‌شود؟
مگر ممکن است دین از سیاست جدا شود؟ حکومت منهای دین حکومتی ظالمانه، و دین بدون حکومت، دینی بسیار کم ثمر خواهد بود.
(اهداف قیام حسینی، مکارم شیرازی، انتشارات امام علی بن ابی‌طالب، صص 88 و 89)
