شیخ علی‌پناه اشتهاردی در حالی ابن خلدون را ناصبی و طرفدار یزید می‌خواند که ابن خلدون، امام‌حسین(ع) را شهید راه خدا دانسته است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی استاد کوشا، خلاصه‌ای از صفحات 94 تا 101 کتاب «نقد و نظر آیت‌الله صالحی نجف‌آبادی» که دربارۀ «تهمت‌های ناجوانمردانۀ شیخ علی‌پناه اشتهاردی به ابن خلدون دربارۀ امام‌حسین(ع)» و همچنین «نظر واقعی ابن خلدون نسبت به امام‌حسین(ع)» است در زیر آمده است تا عیار واقعی نویسندۀ «کتاب هفت ساله چرا صدا درآورد» مشخص شود.
شیخ علی‌پناه اشتهاردی در کتابی با عنوان «کتاب هفت ساله چرا صدا درآورد» که در مخالفت با کتاب «شهید جاوید» منتشر کرد، می‌گوید: «ابن خلدون دشمن اهل‌بیت(ع) است» و می‌گوید: «ابن خلدون ناصبیِ متعصّب است» و نیز می‌گوید: «ابن خلدون یزید را خلیفه به حقّ پیغمبر(ص) می‌داند».
باید دانست که ناصبی در اصطلاح فقه کسی است که دشمنی خاندان پیغمبر جزءِ عقیده و مسلک او باشد و علما چنین کسی را کافر و در ردیف نجاسات می‌دانند. ولی ابن خلدون نه ناصبی است و نه دشمن اهل‌بیت(ع) بلکه او به اهل‌بیت(ع) احترام می‌کند و حتی معتقد است که در زمان امام‌حسین(ع) در سراسر جهان اسلام کسی عادل‌تر و برای خلافت اسلامی شایسته‌تر از آن حضرت نبوده و او شهید راه خدا و به حق بوده است. ابن خلدون دربارۀ امام‌حسین(ع) نوشته است: «وَ مَن اَعدل مِن الحسین فی اِمامَته وَ عدالَته؛ چه کسی عدالتش به حسین(ع) می‌رسد؟» و همچنین ابن خلدون نوشته است: «الحسین شهید مثاب و هو علی حقّ و اجتهاده؛ حسین(ع) شهید راه خداست و بر اساس حق و اجتهاد عمل کرده است».
ابن خلدون همچنین یزید را فاسق و برای خلافت نالایق می‌داند و مبارزه و قیام ضد او را برای کسی که قدرت داشته باشد لازم می‌شمارد. ابن خلدون نوشته است: «آن‌گاه که فسق یزید نزد همۀ مردم آشکار شد امام‌حسین(ع) دید قیام ضدّ او واجب است» ابن خلدون می‌گوید: «امام‌حسین(ع) در حکم شرعی اشتباه نکرد که ضد یزید قیام کرد.» ابن خلدون می‌گوید: «وظیفۀ شرعی و حتمی آن حضرت بود که ضدّ یزید فاسق قیام کند و امام در حکم شرعی اشتباه نکرد.» از اینجا معلوم می‌شود ابن خلدون هم امام‌حسین(ع) را به حق دانسته و هم یزید را فاسق و غاصب خلافت می‌شمرده است.
آری، ابن خلدون می‌گوید: امام‌حسین(ع) در ارزیابی قدرت خویش اشتباه کرد ـ البته همۀ تلاش کتاب شهید جاوید این است که ثابت کند امام‌حسین(ع) در ارزیابی نیروهای خود و سنجش عواقب کار اشتباه نکرد و ابن خلدون در اجتهاد خود اشتباه کرده که نسبت اشتباه استراتژیک به امام(ع) داده است ـ و این دلیل نمی‌شود که او دشمن اهل‌بیت(ع) است؛ زیرا عبدالله بن جعفر هم معتقد بود امام‌حسین(ع) اشتباه می‌کند که به کوفه می‌رود و از این رو برای منصرف کردن آن حضرت از سفر کوفه خیلی تقلّا کرد و این دلیل نیست که عبدالله جعفر دشمن امام‌حسین(ع) است.
از آنچه گذشت روشن شد اینکه گفته شده: ابن خلدون دشمن اهل‌بیت(ع) و ناصبی بوده، تهمتی است که به ابن خلدون زده شده است و اینکه گفته شده: ابن خلدون یزید را خلیفه به حقّ پیغمبر می‌داند تهمت دیگری است که به وی زده شده است. همین تعصبات جاهلانه و تهمت‌های ناجوانمردانه است که فاصلۀ بین سنّی و شیعه را بیشتر می‌کند و اجتماع اسلام را ضعیف‌تر می‌سازد. پناه می‌بریم به خدا از جهل مرکّب!
