مردی که دامان شریفش، پاکیزه‌تر از آسمان بود/ در قطرۀ اشکش محبت، تابیده چون رنگین کمان بود
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی استاد کوشا، سیمین بهبهانی سروده‌ای در وصف آیت‌الله العظمی حسینعلی منتظری دارد که در ادامه آمده است.
مردی که دامان شریفش، پاکیزه‌تر از آسمان بود/ در قطرۀ اشکش محبت، تابیده چون رنگین کمان بود
با دولت وارستگی‌ها، در منتهای خستگی‌ها/ آیات مهر و حکم عدلش، تا مرز بی‌مرزی روان بود
بخشید معنی را تکامل، چونان که بخشد غنچه را گل/ زیرا وجودش نیم دیگر، از خطۀ نیم جهان بود
واگشتنش را دوست دارم، بر جرئتش حرمت گذارم/ با آن که بنیان کهن را، خود از نخستین بانیان بود
او ماند و آن درهای بسته، با آن دل از جور خسته/ رنجیده از نامهربانی، با مهربانان مهربان بود
با فقر صاحب جاه بودن، در کنج عزلت شاه بودن/ آیین انسانی چنین است، این فخر انسان آن‌چنان بود
مکتب به مسند وانهشتن، از بهرۀ دنیا گذشتن/ در خورد هر بی‌دست‌وپا نیست، آن‌کس که این شد قهرمان بود
اسطوره‌ای از استواری، اعجوبه‌ای از مهر و یاری/ هرگز نمرده است و نمیرد، مردی که سر تا پاش جان بود
