یکی از شاهکارهای ادبی زبان فارسی نامه‌ای بدون نقطه در زمان ناصرالدین شاه قاجار است که میرزا محمد الویری نوشته است.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی استاد کوشا، نوشته‌ای که در زیر آمده متن نامه‌ای است که میرزا محمد الویری به احمدخان امیرحسینی سیف‌الممالک، فرماندۀ فوج قاهر خلج نوشته است که شروع تا پایان نامه از حروف بی‌نقطۀ الفبا انتخاب و در نوع خود از شاهکارهای ادب زبان فارسی به شمار می‌آید. انگیزۀ نامه و موضوع آن کمی درآمد و کثرت عائله و تنگی معیشت بوده است. این نامه در زمان ناصرالدین شاه نگاشته شده است.
«سر سلسله امرا را کردگار احد، امر و عمر سرمد دهاد. دعا گو محمد ساوه‌ای در کلک و مداد ساحرم و در علم و سواد ماهر. ملک الملوک کلامم و معلم مسائل حلال و حرام. در کل ممالک محروسه اسم و رسم دارم. در هر علم معلم و در هر اصل موسسم. در کلک عماد دومم در عالم، در علم و حکم مسلم کل امم سر سلسله اهل کمالم اما کو طالع کامکار و کو مرد کرم؟ دلمرده آلام دهرم. کوه کوه دردها در دل دارم. مدام در دام وام، و علی الدوام در ورطه آلام دهرم هر سحر و مسا در واهمه و وسواس که مداح که گردم و کرا واسطه کار آرم که مهامم را اصلاح دهد و دو سه ماهم آسوده دارد. مکرر داد کمال دادم و در هر مورد مدح معرکه‌ها کردم. همه گوهر همه در، همه لاله همه گل، همه عطار روح همه سرور دل، اما لال را مکالمه و کررا سامعه و کور را مطالعه آمد. همه را طلا سوده در محک ادراک آورده احساس مس کردم و لامساس گو آمدم. اما علامه دهرم، ملولم و محسود و عوام کالحمار محمود و مسرور... لا اله الا الله وحده وحده دلا در گله مسدود دار در همه حال که کارهای همه عکس مدعا آمد علاوه همه دردها و سرآمد کل معرکه‌ها عروس مهر در آرامگاه حمل در آمد. عالم و عام لام و کرام، صالح و طالح، صادر و وارد، کودک و سالدار، گدا و مالدار، همه در اصلاح اهل و اولاد و هر کس هر هوس در معامله و سودا دارد آماده و اطعمه و هر سماط گرد آورده، حلوا و کاک، سرکه و ساک، کره و عسل، سمک و حمل، گرمک و کاهو، دلمه و کوکو، امرود و آلو، الی کلم کدو، همه در راه، مکر دعاگو که در کل محرومم و در حکم کالمعدوم. اگر موهوم و معلول معدل سه صاع و دو درم ارده گردد حامد و مسرورم. مگر کرم سر کار اعلی که سرالولد و سرالوالد در او طلوع کرده و دادرس آمده، دردها دوا، وام‌ها ادا و کام‌ها روا گردد...»
